Nirvana

Çocukluğunun geçirdiği sokak araları ile “niş parfümler” vitrinleri arasında, başkalarının kurallarına göre oynamayı bırakan bir adam büyüdü. Çevredeki dünya hala aynı: gri, temkinli, biraz yapışkan, ama artık üzerinde siyah “Fefe” var, kendine güven ve zafer kokusu, duty free'den değil, ter ve uykusuz gecelerden satın alınmış. Her satırda boğuk bir “gerekir” duyuluyor - motivasyon değil, hayatta kalma içgüdüsü.

Diğerleri “her şeyin nasıl değiştiğini” anlatırken, burada sadece yapıyorlar - güven olmadan, gürültü olmadan, sahtecilik olmadan. Sadece rakamlar, kodlar, sokaklar ve “aşağıda” kimse destek için ateş etmediği zamanlara sessiz intikam. Ve yine de içlerinde bir yerlerde - sahneye çıkma hayali, Nirvana ve projektör ışığı altında, sonunda kanıtlamak için: “nuisible”den de yıldızlar çıkar, aç kalmaktan korkmazlarsa.