Mockingbird

Gece ninni, vaatlerin mazeretlerden daha yüksek sesle duyulduğu: boş evin hışırtısı, masadaki eski fotoğraflar ve kadrajdaki küçük gülümsemeler - tüm bunlar sessiz bir emrin arka planı gibi - “ağlama, her şey yoluna girecek”. Kapalı bir kapının arkasından konuşuyormuş gibi gelen ses, üst dudağını dikkatlice düzeltir ve omuzlarına teselli değil, bir eylem planı koyar: bir kuş satın almak, bir yüzük, dünyayı yeniden güldürmek. Bu sadelikte, birkaç kıtada ve birkaç cesur sözde paketlenmiş tüm büyük hayat var.

Dokunaklılık ve iş kararlılığının eğlenceli bir karışımı: burada, boş cüzdan anılarının acıtan kırılganlığı ve ne pahasına olursa olsun neşeyi savunmaya hazır olma hali var - “kuşun boynunu kırmak” gibi kasvetli bir şakaya kadar. İronik, sıcak ve biraz sert, sanki bir günlüğün notu gibi, bir insanın destek olmayı öğrenirken aynı zamanda her şeyin kontrol altında olmadığını kabul ettiği bir itiraf-düzen gibi geliyor.