French Riviera

Şehir uyumuyor - hışırdamıyor, parlıyor ve henüz kazanılmamış ama sanki zaten kendilerine aitmiş gibi görünen paralarla nefes alıyor. Burada insanlar “ayağa kalktıysan hayatta kaldın” prensibiyle yaşıyor, takım elbise ya da kapüşonlu sweatshirt giymiş olmaları fark etmiyor. Yüzlerinde soğukluk, altında ise sıcaklık var. Herkes zamanın, riskin ve Audemars saatlerinin değerini bilir, ama her parıltının arkasında, sanki hiç durmadan oynanan sonsuz bir oyundan kaynaklanan bir yorgunluk vardır.

Bu, lüksün karıştığı hayatta kalma müziği. Ellerin asfalt koktuğu, düşüncelerin deniz kenarında bir villa hayaliyle dolu olduğu sabahlara. Sessizliğin gürültüden daha değerli olduğu akşamlara. Yine de kimse pes etmiyor. Çünkü aşağıdan, daha ne kadar büyüyebileceğini daha iyi görebiliyorsun.