Zoo - z filmu Zwierzogród 2

Uzun bir günün ardından şehir nefesini keser ve birdenbire bir ormana dönüşür. Ter duvarlarından akar, müzik vahşi kuşların çığlıkları gibi gürler ve dans pisti kendi kurallarına göre yaşar. Burada kimse son teslim tarihlerini ve elektrik faturalarını düşünmüyor, sadece çılgın ritim, biraz delilik ve sanki dünya nihayet nasıl canlı olunacağını hatırlamış gibi bir his var.

Her bas vuruşu, nezaketin kalıntılarını yok ediyor: kimisi zıplıyor, kimisi gözyaşlarına boğulana kadar gülüyor, bazıları sadece durup nefes alıyor - ilk kez gerçekten. Her şey karışmış - diller, jestler, ışıklar. “Yapılabilir” ve “yapılamaz” arasındaki sınır, kulübün girişindeki neon ışıklı su birikintisi gibi bulanıklaşmış. Ve evet, birkaç saatliğine bu beton dünya gerçekten bir hayvanat bahçesine dönüştü - ama hayvanlardan değil, özgür insanlardan.