Questa domenica

Aşk bazen filmlerdeki gibi gelmez - fanfarlar, uyarılar, yanmış kahve ve pencere pervazına yağan yağmur sesi olmadan. Sadece biri yağmur bittiğinde kaldı ve birdenbire anlaşıldı: artık gitmenin bir anlamı yoktu.

Bu duyguda drama yok, sadece söylenmemiş sözler, kahkahalar, kadehlerdeki şarap ve kelimeler arasındaki sessizliğin herhangi bir itiraftan daha çok şey söylediği garip bir rahatlıktan oluşan hafif bir kaos var. Her şey biraz saçma, biraz harika - uzayan ve yeni bir alışkanlık haline gelen bir pazar günü gibi.