Geboren um zu leben

Bazen hayatın sonsuz bir denge oyunu olduğu hissine kapılırız. “Her şey kaybedildi” ile “ama ben hayattayım!” arasında. Tüm dünyayı kurtarmak istemekle, öncelikle kendimizi kurtarmamız gerektiğinin farkında olmak arasında. Yükseliriz, düşeriz, kararlarla duygularımızın yangınlarını söndürürüz, yüksek sesle konuşuruz, ama nadiren özüyle. Ve sonra birdenbire birinin gözlerinde her şeyi yeniden gerçek kılan o ışığı fark ederiz.

Bu şarkıda abartı yok - sadece acı ve mutluluk, kayıplar ve umudun her zaman el ele gittiğini hatırlatan sıcak bir hatırlatma var. Aşağıda bile rüzgârın fısıltısı duyuluyor: “Başaracaksın.” Ve belki de bu yüzden yaşamak zaten bir mucize. Kolay olduğu için değil, tüm bunları gerçekten hissettiğimiz için.