Bertaut

Bazen hayat, kaybolmuş bir kirpi gibi ilerler - dikenli, yalnız ama yine de inatçılığında komik. Etraf yağmurla gürlüyor, her şey anlaşılmaz ve garip görünüyor, ama içimde inatla pes etmek istemeyen bir kalp çarpıyor. Bir yerlerde, en saçma öfke patlamalarını ve çarpık gülümsemeleri bile anlayan biri var - çünkü o da aynı. Bu zaferlerle ilgili değil, yenilgilerle de ilgili değil. Bu, iki inatçı insanın kendi dünyalarına nasıl tutunduğunu ama yine de aynı ritimde nasıl attığını anlatıyor. Sanki kalp anlam için değil, sadece yanında durduğu için atıyor, durmaya hakkı olmayan biri olduğu için.