VICTORIA

Bazen hayat uzun bir uçuşa dönüşür - pencerenin dışında bulutlar, kafada anıların gürültüsü, kalpte türbülans. Her şey sakin görünüyor, ama içten içe yine de bir şeyler dönüyor - özlemden, söylenmemiş sözlerden, uyanıp her şeyin gerçekliğinin geçmişteki bir havalimanında kaldığını anlamaktan korkmaktan.

Şarkı, sabahın dördünde, uykunun imkânsız olduğu saatlerde kendinle yaptığın bir konuşma gibi geliyor. İçinde biraz itiraf, biraz şefkat ve kabul etmek istediğinden biraz daha fazla acı var. Ama satır aralarında asıl önemli olan şey ortaya çıkıyor: yabancı bir şehirde, yabancı bir aksanla bile, yine de kendini bulabilirsin - sırf bir gün biri bunun anlamlı olduğuna inanmana yardım ettiği için.