La Tortura

Aşk, her zamanki gibi, planlandığı gibi gitmedi: çok fazla gurur, çok az ekmek ve eylem yerine çok fazla söz. Her şey yolunda gibi görünüyor, hatalar kabul ediliyor, yeminler samimi geliyor ama sesindeki yorgunluk tutkudan daha güçlü. Müzik, inatçılık ve pişmanlık arasında bir dans gibi sürükler, her ileri adım geriye doğru bir iç çekişe dönüşür. Her akorda, aklın her şeyi anladığı ama kalbin hala tartıştığı o meşhur "ay amor" hissediliyor. Eski sevgililerin, acının nerede olduğunu çok iyi bilenlerin sohbeti gibi, acı, flamenko ve hafif bir alaycılığın karışımı. Ve veda ne kadar yüksek sesle duyulsa da, yine de kimsenin gerçekten gitmediği hissi kalıyor.