EPISODIO D'AMORE

Bu şarkıda aşk bir duygu değil, kronik bir durumdur. Ne zamanla ne de mesafeyle iyileşmeyen. Çoktan sönmesi gerekiyordu ama içimde hala sıcak bir ateş değil, her dokunuşta çarpan bir elektrik parlıyor. Kahraman, "istiyorum" ve "acıyor" arasında bir döngüde asılı kalmış gibi, şehirde oradan oraya savruluyor, arıyor, kaybediyor, tekrar buluyor. Müzik, kırılma noktasında bir nabız gibi: biraz İtalyan dramı, biraz şehir neon özlemi. Her şey, dişlerinin arasından söylenmiş bir itiraf gibi geliyor ama yine de şefkatle. Ve aşk bir silaha dönüştüğünde bile, el yine tetiğe uzanır. Çünkü bu ses olmadan sessizlik daha çok korkutuyor.