踊り子

Bazen geçmiş, eski bir ceketin cebinde unutulmuş bir eşya gibi davranır: sanki uzak bir yerde bırakılmış gibi görünür, ama sonra aniden ortaya çıkar ve artık orada olmadığını iddia etmek imkansız hale gelir. Düşünceler bir plak gibi döngü halinde geri gelir ve sürekli “ya eğer...” diye bir seçenek bulmak isteriz.

Şarkıda bu sonsuz “biraz geri sarmak” ifadesi yankılanır. Ama tüm nostaljiye rağmen garip bir dayanıklılık hissi kalır: sanki zaman tekrar dönse bile, ellerimizde en önemli şey kalacakmış gibi - silinmeyen, sadece şekli değişen aşk. Ve o zaman tekrar bir tuzak değil, bir şekilde emin olmak için bir yol olur: ne olursa olsun, özü her zaman aynı kalacaktır.