Θ. Macarena

Buradaki aşk, gece yarısından sonra yapılan bir parti gibidir: herkes dans eder, ama kimse neden geldiğini tam olarak hatırlamaz. Biraz sinizm, biraz hassasiyet ve bir tutam itiraf, acıların bile *macarena* ritmine göre hareket ettiği bir ritim eşliğinde. Satır aralarında, kendi oyunlarından bıkkınlık ve tutkuyu alışkanlıkla karıştırmanın ne kadar kolay olduğu konusundaki hüzünlü ironi var. Her şey eğlenceli gibi görünüyor: kahkahalar, kulüpler, kadehlerin çınlaması. Ve sonra sessizlik ve belki de onsuz gerçekten daha iyi olduğu düşüncesi. Ya da sadece daha sessiz.