Akureyri

Bazı akşamlar vardır ki, yün battaniyeye sarınıp yarın sabahı beklemek istersiniz. Pencerenin dışında ne kuzey ışıkları ne de özel mucizeler olsa da, yine de sıcaktır. Sırf yanında doğru şekilde sessiz kalmayı bilen biri olduğu için.

Müzik, battaniyenin altında nefes almak gibi yumuşak bir şekilde çalıyor: biraz hüzünlü, biraz rahat, o garip “biraz daha kal” hissiyle. Burada aşk gürültülü değil, drama ve abartı yok - sadece dünya uyanması gerektiğini hatırlayana kadar anı uzatma çabası. Ve şafak hiç doğmasa bile, iki kişinin yanında olan bu ışık yine de yeterli.