Belt of Venus

Havada sanki geçmiş bir yağmurun kokusu asılı duruyor - o, asfaltın henüz sıcak, gökyüzünün ise soğumaya karar verdiği o koku. Sözlere gerek yok: her şey bakışlardan, duraklamalardan, sesin nefes verirken titremesinden zaten anlaşılıyor. Konuşulması amaçlanmayan ama yine de gerçekleşen bir konuşma - sessiz, biraz gecikmiş ama gerçek. Bu melodide beklemekten yorgunluk ve tuhaf bir umut var, sanki kalp tüm çatlaklara rağmen hala mucizelere inanıyormuş gibi davranıyor. Tatlı bir acı, şefkatle sarılmış - kimsenin son sözü söylemeye cesaret edemediği bir veda gibi. Ve uzaklarda bir kuş şarkı söylüyor - ne bahardan ne de mutluluktan bahsediyor, sadece güneş battığı için ve hayat, ne kadar garip olsa da, devam ettiği için.