Superclassico

Kalp atışları, sanki göğüste bir lig maçı duyurulmuş gibi duruyor: Her bakış karşılaşması, düdük yerine duyguların bazen yükselttiği, bazen yere serdiği bir derbi gibi. Buradaki aşık olma hali, sanki sempati bir kova çılgınlıkla misafirliğe gelmiş ve bir çift kırık beklenti bırakmış gibi bir rahatsızlıkla karışmış; hem korkutuyor hem de heyecanlandırıyor, bu yüzden hem geri çekilmek hem de yağmurda kalmak istiyorsunuz. Başka bir insanın bir parçasının kendi anılarının hemen yanında yerleştiği ve gitmeyi reddettiği anlarda hafif bir ironi belirir. Sesindeki ve jestlerindeki hoş kafa karışıklığı, sanki daha esnek olmanın zamanı gelmiş gibiydi, ancak etik kurallar esnekliği öngörmez. Aptallardan koruma arzusu, kendi kusurlarının da mercek altında daha iyi görünmediği anlayışıyla birleşir; bu da acı içermeyen, biraz tuhaf ve dürüst bir gülümsemeye yol açar. Müzik, duygulardan yavaş yavaş kurtulma hissi bırakıyor; bazen acı verici ve komik, bazen sıcak ve anlaşılır, sanki maç ve dans arasında satır aralarına yazılmış bir günlük gibi. Borotalco Televizyon Yapımı Yönetmen ve Kurgucu: Gianluigi Carrella Görüntü Yönetmeni: Federico Tamburini Yürütücü Yapımcılar: Matteo Stefani, Andrea Biscaro Hat Yapımcıları: Matilde Composta, Tommaso Spagnoli Yapımcı: Jacopo Colamartino Odaklanma Çekimi: Andrea Cassina Kamera Asistanı: Jacopo Ambrogio Stilist: Anna Pastore Makyaj Sanatçısı: Giorgia Lecce Sanat Yönetmeni: Cecilia Maria Perotti Baş Elektrikçi: Francesco Gentili İkinci Elektrikçi: Gabriele Leone Baş Kavrama: Mario Zacchetti Kavramalar: Mohamed Ali, Mara Recanello Sahne Arkası Fotoğraf/Video: Byron Rosero Renk: Butic Studio NYC Görsel Efektler: Finalbyte A&R Adası: Federico Cirillo Yapım Asistanları: Leonardo Bosatra, Paolo Randazzo, Jacopo Riva, Lorenzo Massa Saluzzo Yönetim: Agnese Incurvati, Annamaria Modica Konum: Laboratorio Oto (Lecco) Teşekkürler: SQ Kids, Dreaming Casting, Luca Degani.