Capri Sun

Gece sanki ciğerlerden havayı çekiyor: Üç kiralık katil, haşhaş kokusu ve garip bir Capri Sun çocuk meyve suyu arasında, hem komik hem de korkutucu olan dünya çocuğu kayıp gidiyor. Ruh hali, sanki parıldayan bir Mercedes'in fonunda parıltı ve önemsizlik, bir satırda hem bereket hem de hüküm; sanki tüm cevaplar boş bir kavanozda saklanıyor ve endişe yolcu olarak eşlik ediyor. Ses, öyküye kısa hükümler yağdırıyor: aşk ya iyileştirir ya da sakatlar; ardından sadece sıyrıklar ve rollerin paylaşımı kalır: hizmet etmek, susmak, kaçmak. Para ve ihanet, eski dostlar gibi yan yana yürür, ev büyüdü ama gölgeler aynı kaldı ve bu oyundan kimse kuru çıkmayacak; alacakaranlıkta, hafızanın kayıpları ve yeniden başlama çabalarını anımsattığı duyulur. Sabah şişmiş gözlerle ve acıyla karşılar: Bok denizinde neredeyse her şey boğulur, ancak gemide kalanlar nadirdir ve gerçektir. İroni şu ki, küçük bir yudum Capri Sun hala panik atakları yatıştırabilir ve yalan söyleme yeteneği, gerçeğin lüks olduğu bir dünyada bazen işe yarayan bir araç olabilir.