SEI PERSA

Etraf sanki başkalarının mutluluğundan vızıldıyor, ama kafamda sadece düşüncelerin hışırtısı ve sigara dumanı var. Her nefeste yorgunluktan kurtulma çabası, her nefeste yolun hala hiçbir yere çıkmayacağının itirafı. Bu tür akşamların şarkıları, muhatabı olmayan bir itiraf gibi duyuluyor: Birinden biraz ışık çalmak ve kırık bir kalpte saklamak istersin ki soğuktan titremeyi bıraksın. Asfaltın gökyüzüyle buluştuğu yerde hayaller özellikle kırılgan görünür. Hatalar düzeltilmez, sadece yuttuğunuz ve kim olduğunuzu unutmak için aldığınız haplar gibi şekil değiştirirler. Yine de içimde küçücük bir "acaba" yaşıyor: belki kurtulabilirim, belki her şey kaybolmamıştır. Şimdilik tek kurtaran şey, başka birinin de kaybolmuş olması ve dolayısıyla yalnız olmaması.