Brouncha

Betonun yorgunluk değil, alışkanlık koktuğu bir dünya. Gece uyumak için değil, telefon sessiz olsa bile hala bağlantıda olanlar için. Burada romantizme yer yok, sadece soğuk far ışıkları, bozuk paraların sesi ve konuşma yerine kısa “takılalım”lar var. Düşünmek için çok gürültülü, hissetmek için çok tehlikeli.

Ama tüm bu cesaretin altında, uzun zamandır iyi bir şey hayal etmemiş bir adam var. Kahkaha lüks, güven aptallık, uyku ise neredeyse bayram haline geldi. Her şey ataletle: duman, zırh, hareket. Kahraman değil, kötü adam değil - sadece yumuşaklığın hayatta kalamadığı sokakların ritminde yaşayan biri. Yine de, “zırh” ve “Brunja” arasında bir yerde hayat kayıyor - yorgun bir güç ve ne olursa olsun atan inatçı bir kalple.