Ex

Sanki sabahın başlamak için hiç acelesi yokmuş gibi, etraftaki her şey geceyle aynı havayı soluyor, sadece daha sessiz. Sözcüklerin arasında daha önceki konuşmaların, aşkın hâlâ bir alışkanlık değil, ilaç olduğu konuşmaların izleri kalıyor. Öyle görünüyor ki, fısıltıdan daha yüksek sesle bir şey söylerseniz, “biraz daha” ve “sonra yapalım”dan oluşan tüm kırılgan dünya dağılacak.

Havada duman ve yağmur kokusu var ve düşüncelerim, bu duygunun beni kurtaracağını düşündüğüm o anlara dair nostaljik. Ama şimdi daha çok hafif bir titremeye benziyor, avucunuza düşen ve acıyıp acımadığını anlamaya zaman bulamadan eriyen dolu tanesi gibi. Ama yine de bu buz gibi şefkatte hayat var: güzel, beceriksiz, inatçı.