Una volta in più

Saatin parıltısı, uçağın uğultusu, bulutlara bakış ve tüm bunların arasında bir yerlerde kendi zaferlerinden yorgunluk beliriyor. Görünüşe göre mutluluk statüye, samimiyet ise alkışların gürültüsüne takas edildi. Şehir ayakların altında uğulduyor ama içinde geçmişin nefesinin hala duyulduğu o sessizlik var. Değerli eşyalar, başarının kanıtı olarak duruyor ama her "başarı" şimdi istenilenden biraz daha ağır geliyor. Kucaklama nadir bir para birimidir, özellikle de her şeyin satın alınabildiği bir ortamda. Ve sadece "bir kez daha" diye yalvarmaktan başka bir şey kalmıyor, sanki tam da bu sefer, başarıdan, Lambo'dan, uykusuzluktan önce bir zamanlar gerçekten değerli olan her şeyi geri getirebilecekmiş gibi.