Ginevra

Vitrin yansımasında sadece saatlerin parıltısı değil, daha çok her şeyin zaten kendi malı olduğu, sokakların, havanın, hatta derinin altındaki sessizliğin bile kendi malı olduğu inancı parıldıyor. Dünya sanki bilekte dönüyor, kendine güvenli bir ritmin temposunda tıkırdıyor, başarı ise hedef değil, arka plan. Her kıtada, şüpheleri yutan ve bronz parıltısını, çınlayan bası ve sessizce "bu hak edilmişti"yi dışarı salan bir şehir duyuluyor. Dualar yerini anlaşmalara, gökyüzü ise süit balkonundan görünen manzaraya bıraktı. Satır aralarında ya gurur ya da ondan yorgunluk var. Tanrı sustuğunda motorun yankısı cevap verir ve sanki o bile fısıldar: "Zaten yukarıdasın."